Ilu geniuszy może znaleźć się w jednym pomieszczeniu? W 1927 roku 29 najwybitniejszych umysłów świata zebrało się w Brukseli na piątej konferencji Solvay.
Konferencja została zwołana przez belgijskiego chemika i przemysłowca Ernesta Solvaya, a tematem konferencji tego roku były „Elektrony i fotony” – tematy niezgody w nowo opracowanych teoriach mechaniki kwantowej.
Wśród osób, które wzięły udział w konferencji byli laureaci Nagrody Nobla i profesorowie na cenionych katedrach uniwersyteckich, w tym legendarne nazwiska, takie jak Maria Skłodowska-Curie, Albert Einstein, Niels Bohr i Erwin Schrödinger.
Uczestnicy zebrali się razem, aby stworzyć coś, co zostało nazwane „najbardziej inteligentnym zdjęciem” wszechczasów – prostym zdjęciem zrobionym w jednym z najbardziej ekscytujących momentów w historii nauki.
Choć piąta konferencja Solvay jest najbardziej znana, to prestiżowe spotkanie intelektualistów odbyło się po raz pierwszy w 1911 r. pod hasłem „Promieniowanie i kwanty”. Obecny był młody Albert Einstein i Max Planck, który odkrył omawiane kwanty energii. Obecny był także matematyk i fizyk Henri Poincaré – znany jako „ostatni uniwersalista” z tego, że był liderem w wielu dyscyplinach, zanim specjalizacja akademicka zaczęła to uniemożliwiać.
Jedyną kobietą obecną w 1911 roku była Maria Skłodowska-Curie, legendarna badaczka radioaktywności. Curie osiągnęła już wyjątkowe osiągnięcia, zdobywając swoją pierwszą Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki (wspólnie z mężem i kolegą) w 1903 roku – po raz pierwszy Nagroda została przyznana kobiecie.
W 1911 roku – roku pierwszej konferencji Solvaya – Curie zdobyła drugą Nagrodę Nobla, tym razem samodzielnie i z chemii. Była pierwszą osobą, która dwukrotnie zdobyła nagrodę i pozostaje jedyną osobą, która kiedykolwiek otrzymała nagrodę w dwóch dyscyplinach naukowych.
Pomimo osiągnięć Marii Skłodowskiej-Curie kobiety były niezwykle rzadkie w STEM na początku XX wieku. W rezultacie już w 1927 roku Curie była ponownie jedyną kobietą na Piątej Konferencji Solvay. Wrócili Einstein i Planck. Dołączyli do nich Niels Bohr, Werner Heisenberg, Max Born i Erwin Schrödinger – wszyscy byli pionierami nowej mechaniki kwantowej, która czerpała z kwantów Plancka i innych odkryć dotyczących funkcjonowania wszechświata na poziomie atomowym.
Spośród 29 naukowców biorących udział w konferencji 17 otrzymało za życia nagrody Nobla. Praktycznie wszyscy mogliby pracować na uniwersytetach, ucząc nowych teorii, które zmieniały świat z jednego Newtona, który mógł wyjaśnić, do zupełnie nowego królestwa energii, dualizmu falowo-cząsteczkowego i niepewności.
Zdjęcie zrobione w październiku, na konferencji Salvoy Conference, ukazuje 29 największych umysłów XX wieku biorących krótką przerwę od długiego procesu definiowania wszechświata.
Czytaj: Polski fotograf zachwyca zdjęciami kosmosu!
W 1927 r. sfotografowano 29 najwybitniejszych naukowców na świecie, którzy zebrali się, aby omówić wyłaniające się teorie mechaniki kwantowej na piątej konferencji Solvaya w Brukseli.
Stoją (od lewej do prawej): Robert Goldschmidt, Max Planck, Heinrich Rubens, Arnold Sommerfeld, Frederick Lindemann, Maurice de Broglie, Martin Knudsen, Friedrich Hasenöhrl, Georges Hostelet, Edouard Herzen, James Hopwood Jeans, Ernest Rutherford, Heike Kamerlingh Onnes, Albert Einstein i Paul Langevin.
Zdjęcie: Wikimedia Commons
Na pierwszej konferencji Solvaya w 1911 r. o odkryciu kwantów (podstawy późniejszych teorii kwantowych) dyskutowały takie osoby, jak Albert Einstein, Max Planck i Henri Poincaré.
Czytaj: Hipoteza Einsteina o Słońcu udowodniona z największą precyzją
Zdjęcie: Wikimedia Commons
Maria Skłodowska-Curie była jedyną kobietą, która wzięła udział w konferencji w 1911 i 1927 roku. Była jednym z najwybitniejszych naukowców, zdobywając dwie Nagrody Nobla. Do dziś jest jedyną osobą, która tego dokonała.
Zdjęcie: Wikimedi Commons
johannesfloe.com – Art to remember
Szukasz pracy? Koniecznie zajrzyj na pl.jooble.org
