Naukowcy zarejestrowali zdjęcia dna morskiego Antarktydy po oderwaniu się góry lodowej.
Zespołowi niemieckich naukowców udało się przeprowadzić badanie dna morskiego na Antarktydzie. Grupa badaczy odkryła, że tętni ono życiem.
Czytaj: Oderwana góra lodowa na Antarktydzie ujawniła „zaginiony świat”
Badanie było możliwe dzięki oderwaniu się ogromnego kawałka lodu z zamarzniętego kontynentu, co umożliwiło naukowcom obserwację dna morskiego, którego nie widziano od co najmniej 50 lat.
Projekt był prowadzony ze statku RV Polarstern, który przepłynął między głównym lądem Antarktydy na szelfie lodowym Brunt a odrywającym się kawałkiem lodu, znanym jako A74. A74 jest uważana za „mega-górę lodową”.
Zespół wykorzystał specjalistyczny sprzęt i kamery o wysokiej rozdzielczości do sfilmowania niszczącego się dna morskiego. Sfilmowali stworzenia filtrujące, które jedzą malutki plankton, a także ukwiały i skorupiaki.
W sumie 1000 zdjęć w wysokiej rozdzielczości wykonano w ciągu pięciu godzin przy użyciu systemu obserwacji i batymetrii dna oceanu (OFOBS).
Dr Autun Purser, który był częścią wyprawy, powiedział BBC News:
„Na każdej skale, która wypadła z tej góry lodowej z biegiem czasu, było sporo życia, ponieważ każdy kawałek twardego podłoża na dnie morskim został skolonizowany przez wolno rosnące gąbki, mszywioły – w większości zwierzęta filtrujące. Było to natychmiast widoczne, gdy tylko zsunęliśmy kamerę. Niewiele jest dowodów na istoty żyjące w osadzie – duże stworzenia przetwarzające osad. W głębinach morskich dość często można zobaczyć struktury nor. Nie widzieliśmy zbyt wiele tego pod lodem.”
Czytaj: Lodowce topnieją szybciej niż przewidywano.
Dr Huw Griffiths z British Antarctic Survey, powiedział o nowych zdjęciach:
„To, co znaleźli, nie jest szokujące, ale zdumiewające jest uzyskanie tych zdjęć tak szybko i jest to zdecydowanie największy obszar, który zostanie zbadany w ten sposób. Znalezienie tego rodzaju zwierząt tak daleko pod lodowym szelfem nie jest to zaskakujące, ale dobrze świadczy, że istnieje bogata podaż żywności sięgająca co najmniej 30 km pod lodowiec szelfowy. Pokarm ten jest wytwarzany przez plankton na pobliskiej nasłonecznionej powierzchni morza, a następnie ciągnięty pod szelf lodowy przez prądy Morza Weddella. Te same prądy ostatecznie przesuną górę lodową na zachód wokół Morza Weddella, a następnie na północ, ku jej zagładzie”.
Kawałek lodu, który oderwał się od głównego kontynentu Antarktydy, jest absolutnie ogromny i może stanowić potencjalne zagrożenie dla statków znajdujących się w tym obszarze. Pomiary satelitarne wykazały, że kawałek mierzył około 500 mil kwadratowych, a zatem jest prawie wielkości Londynu.
Źródło: BBC
johannesfloe.com – Art to remember
