Zbudowana w 312 r. p.n.e. była kiedyś jedną z najważniejszych dróg w Rzymie. Droga Appijska była pierwszą super autostradą w Europie i pozostaje jedną z najlepszych atrakcji w Rzymie.
Droga Appijska (łac. Via Appia) to pierwsza i najsłynniejsza droga starożytnego Rzymu, biegnąca z Rzymu do Kampanii i południowych Włoch.
Ta najstarsza wciąż istniejąca droga, była najważniejszą arterią wojskową i gospodarczą starożytnego Rzymu i jest w dużej mierze nienaruszona do dziś!
Droga Appijska została zapoczątkowana w 312 roku p.n.e. przez ówczesnego cenzora Rzymu, Appiusza Klaudiusza Ślepego.
Początkowo biegła tylko 212 km z Rzymu na południowy wschód do starożytnej Kapui w Kampanii, ale około 244 r. p.n.e. została przedłużona o kolejne 370 km na południowy wschód, aby dotrzeć do portu Brindisi położonego na „pięcie” Włoch i leżącego wzdłuż Morza Adriatyckiego. To czyni ją najszerszą i najdłuższą istniejącą w tamtym czasie drogą.
Od Rzymu na południe droga Appijska biegnie prawie prosto, aż dociera do Terracina nad Morzem Tyrreńskim. Droga następnie skręca w głąb lądu na południowy wschód, aby dotrzeć do Kapui. Z Kapui biegnie na wschód do Benewentu (Benevento), a następnie ponownie na południowy wschód, by dotrzeć do portu Taranto. Następnie biegnie na wschód przez krótki odcinek, by zakończyć się w porcie Brindisi.
Droga Appijska była celebrowana przez Horacego i Statiusa, którzy nazwali ją longarum regina viarum, czyli „królową dalekobieżnych dróg”.
Jako główna droga prowadząca do portów morskich południowo-wschodnich Włoch, a tym samym do Grecji i wschodniej części Morza Śródziemnego, Droga Appijska była tak ważna, że w czasach cesarstwa zarządzał nią kustosz rangi pretorianów.
Czytaj: Now vs then. Jakby teraz wyglądały starożytne rzymskie obiekty?
Droga miała średnią szerokość 6 metrów i była lekko wypukła w celu ułatwienia dobrego odprowadzania wody. Podbudowa drogi była wykonana z ciężkich bloków kamiennych sklejonych zaprawą wapienną; na nich leżały wielokątne bloki lawy, które były płynnie i fachowo dopasowane do siebie. Bloki lawy tworzyły dobrą nawierzchnię podróżną, która przez wieki wykazała się niezwykłą trwałością.
Kilka pierwszych metrów Drogi Appijskiej poza Rzymem jest otoczonych uderzającą serię pomników.
Czytaj: Ten monumentalny pomnik jest budowany od ponad 70 lat
Nawet w porównaniu z wieloma innymi najlepszymi atrakcjami w Rzymie, Droga Appijska jest niesamowicie dobrze zachowana. Wykonana jest z dużych, płaskich kamieni, które zostały mocno osadzone przez tysiące lat.
Dotykając jej, idziesz śladami rzymskich cesarzy, kupców, świętych, a może nawet św. Piotra.
Droga została pierwotnie zbudowana głównie do celów wojskowych, co oznacza, że Juliusz Cezar szedł nią wraz z tysiącami innych żołnierzy, przywódców i konsulów. Nawróceni chrześcijanie zostali pochowani wzdłuż trasy, a słynny przywódca niewolników Spartakus został ukrzyżowany na Drodze Appijskiej w 71 roku p.n.e.
Ze względu na swoją historię i piękno, pierwsze 10 mil Drogi Appijskiej jest teraz częścią regionalnego parku Parco dell’Appia Antica, gdzie chroniona jest droga i otaczające ją zabytki.
Chociaż w końcu z Rzymu wyłoniło się około 30 innych dróg (nadających znaczenie powiedzeniu „wszystkie drogi prowadzą do Rzymu”), starożytna Droga Appijska była pierwszym i jest największym, kolejnym zachowanym świadectwem potężnego Cesarstwa Rzymskiego.
Koniecznie zajrzyj na f7.pl
