Niezwykle wzruszające wideo. Zawsze istnieje wyjątkowy i niesamowity związek między dzieckiem a matką, który jest trudny do zrozumienia – można go tylko poczuć.
Badania pokazują, że więź między matką a jej dzieckiem zaczyna się w czasie ciąży.
Matka i jej dziecko – zarówno w ciąży, jak i po porodzie – wpływają na siebie nawzajem w sposób, który nauka dopiero zaczyna odkrywać.
Oto kilka najważniejszych informacji z najnowszych badań nad zmianami, które zaczynają zachodzić zarówno u matki, jak i dziecka, począwszy od momentu poczęcia i trwają po urodzeniu, a także o tym, jak ich interakcje mogą przynieść korzyści na całe życie.
Mózg i ciało „mamusi”
Mózg „mamusi”, jak się go często nazywa, faktycznie istnieje. Według oświadczenia, dzięki zmianom neuronalnym i hormonalnym w czasie ciąży i po porodzie mózg matki dostosowuje się „w celu zwiększenia zdolności matki do opieki nad dzieckiem”.
Hormony i inne substancje chemiczne powodują przebudowę mózgu matki, przy czym niektóre obszary powiększają się, a inne zmniejszają. Niektóre obszary miały wpływ na zachowania kontrolne, takie jak gniazdowanie i ochrona młodych.
Wiele ze zmian pomaga w rozwoju „matczynych zachowań”, opisywanych jako „troskliwe i kochające działania typowo związane z opieką nad młodymi i ich wychowywaniem”.
Czytaj: Słynny bocian z poznańskiego ZOO już na wolności
Oprócz oczywistych zmian fizycznych, jakich doświadcza kobieta w czasie ciąży, jej nienarodzone dziecko zmienia również jej układ odpornościowy i wpływa na jej odżywianie.
Ciąża stawia przed organizmem matki wyjątkowe wyzwania. Jej organizm musi być w stanie odpowiednio odżywiać noworodka, zapewniając jednocześnie jego własne odżywienie. Ponadto system odpornościowy matki, który normalnie identyfikowałby nienarodzone dziecko jako „nie-ja ’ ze względu na unikalny kod genetyczny dziecka, musi zostać obniżony, aby umożliwić dziecku rozwój bez odrzucenia, przy jednoczesnym zachowaniu wystarczającej ochrony matki przed infekcją.
Wreszcie matka musi dostosować swój system motywacyjny, aby uwzględnić opiekę nad dzieckiem, które ma liczne potrzeby, ale nie jest w stanie okazać wdzięczności za bezinteresowne czyny matki.
Więź między matką a jej dzieckiem zaczyna się już w czasie ciąży. Dwa zmysły najbardziej zaangażowane w tworzenie więzi i przywiązania to słuch i węch. Jedno z badań wykazało, że dzieci w łonie matki rozpoznają i są podekscytowane dźwiękiem głosu matki. Inne badania wykazały, że dzieci rozpoznają język ojczysty swoich matek w okresie życia płodowego i preferują go w stosunku do innych języków. Inne badania wykazały, że dziecko faktycznie pamięta słowa słyszane w łonie matki.
Czytaj: Portrety z całego świata, które pokazują więź między matkami i ich dziećmi
Ponieważ nienarodzone dzieci są, jak to ujęto w artykule ACPeds, „kąpane w płynie owodniowym”, połykające wiele uncji tego płynu każdego dnia, są zasadniczo programowane, „aby preferowały te same zapachy i smaki później, aby wzmocnić więź z matką.”
Noworodki nie tylko wolą dźwięk głosu matki, ale rozpoznają go już od dwóch do czterech dni po urodzeniu. W przypadku matek, które śpiewają i rozmawiają ze swoimi jeszcze urodzonymi dziećmi, badania wykazały, że noworodki rozpoznają piosenki śpiewane im w łonie matki i wolą słuchać książek, które czytano im jeszcze w łonie matki.
Po porodzie
Oczywiście matki (i ojcowie) nadal mają wpływ na swoje dzieci jeszcze długo po urodzeniu. Nowe badania pokazują, że „wrażliwe rodzicielstwo” ma kluczowe znaczenie dla krótko- i długoterminowego zdrowia, rozwoju i dobrego samopoczucia niemowląt i dzieci.
Światowa Organizacja Zdrowia określa trzy elementy reagującego rodzicielstwa. Po pierwsze, rodzic zauważa, że dziecko próbuje zwrócić na siebie uwagę. Po drugie, rodzic poprawnie interpretuje te sygnały. Po trzecie, rodzic reaguje szybko, aby zaspokoić potrzeby dziecka.
Według WHO, responsywne rodzicielstwo „pomaga dzieciom w rozwoju językowym, poznawczym i psychospołecznym przez całe życie”. Istnieją dowody na to, że matka, która odpowiednio reaguje na potrzeby swojego dziecka, faktycznie poprawia rozwój jego mózgu. Uważa się, że na temperament dzieci i ich zdolność do samoregulacji może również pozytywnie wpływać reagujące rodzicielstwo.
Jedno z badań wykazało związek między elastycznym rodzicielstwem a rozwojem języka dzieci. Inne badanie stwierdziło, że reakcja matki „ułatwiła większy wzrost kompetencji społecznych, emocjonalnych, komunikacyjnych i poznawczych dzieci”.
johannesfloe.com – Art to remember
