Nie dawaj im kontroli nad swoim układem nerwowym!
Czy niektórzy ludzie sprawiają, że czujesz się winny? Zły? Przestraszony? Zawstydzony? Jeśli tak, dajesz im kontrolę nad swoim układem nerwowym. Być może robiłeś to przez całe życie, nie zdając sobie sprawy, że nie musisz. Zrozumienie, w jaki sposób dajesz innym ludziom dostęp do swojego układu nerwowego, da ci możliwość odmowy dostępu, jeśli zechcesz.
Jak inni uzyskują dostęp do Twojego układu nerwowego?
Reakcje emocjonalne są doświadczane przez Twój układ nerwowy w wielu różnych formach. Napięcie mięśni, różnego rodzaju bóle, pobudzenie, uczucie ciężkości itp. To tylko niektóre z wielu różnych form.
Te uczucia są następnie interpretowane przez Twój intelekt w oparciu o początek, intensywność i prowokację tych reakcji, a także historię tych wrażeń. Jak więc inni powodują, że się czujesz tak, a nie inaczej? Rozważmy następujący przykład, w którym Patrycja w kilku zdaniach „sprawia”, że jej siostra Kasia „czuje się winna”.
Patrycja: Gdzie idziesz?
Kasia: Spotkać się z przyjaciółmi.
Patrycja: A co z tatusiem?
Kasia: Nie wiem.
Patrycja: Nawet o nim nie myślisz?
Kasia: W tej chwili nie.
Patrycja: Nie kochasz go?
Kasia: Oczywiście, że tak.
Patrycja: Nie pokazujesz tego.
Kasia poczuła się tak winna na myśl, że jej ojciec może nie czuć się przez nią kochany, że jej wieczór z przyjaciółmi był zrujnowany. Zastanawiała się, jak wynagrodzić to ojcu, i nie potrafiła wyrzucić z głowy obrazu ojca siedzącego samotnie w domu, gdy była poza domem, bawiąc się z przyjaciółmi. W kilku zdaniach jej siostra opanowała układ nerwowy Kasi na resztę nocy. Jak to się stało?
Czytaj: Ludzie, którzy płaczą podczas oglądania filmów są silniejsi emocjonalnie
Cudowny świat projekcji
Projekcja ma miejsce, gdy ludzie wyrażają oczekiwania lub uprzednio ukształtowane postrzeganie innych, często powodując, że cel doświadcza emocji związanych z projekcją.
Zwykle odbywa się to bez świadomości (nieświadomie). W powyższym przykładzie Patrycja wyraża oczekiwanie, że tata potrzebuje ciągłej uwagi ze strony swoich córek i że Kasia jest tą mniej kochającą niż Patrycja. Patrycja robi to po prostu zadając pytania! Kasia w końcu czuje się winna, mimo że nie zrobiła nic złego.
Patrycji udało się chwilowo uzyskać dostęp do układu nerwowego swojej siostry i sprawić, że poczuła się winna. Czy Kasia może odmówić dostępu do swojego układu nerwowego swojej siostrze i innym? Jak to się robi?
Czytaj: Pełne emocji i wspaniałych kolorów murale hiszpańskiej artystki.
Przewodnik po ochronie układu nerwowego
Krok 1: Rozpoznawanie projekcji.
Pierwszym krokiem w zabezpieczeniu układu nerwowego jest identyfikacja zanieczyszczeń: emocji innych ludzi stymulujących system nerwowy w formie projekcji.
Uważność i autorefleksja pozwolą ci zidentyfikować uczucia, które masz, a które nie odpowiadają Twoim myślom lub przekonaniom. Poczucie winy z powodu czegoś, o czym nie uważasz, że jest złe, jest przykładem.
W powyższym przykładzie Kasia nie sądzi, że zrobiła coś złego: nie wierzyła, że tata musi być stale zajęty. To sygnalizuje raczej projekcyjne uczucie niż samo-wygenerowane.
Krok 2: Absorbuj lub odbijaj
Po zidentyfikowaniu projektowanej emocji możesz ją zaabsorbować i uczynić swoją własną, traktując ją jako własną, lub odrzucić ją, co oznacza zidentyfikowanie jej jako uczucia kogoś innego, ale odrzucenie jej jako własnego. W poniższym przykładzie Darek i Wiktor mieli wypadek samochodowy. Darek wjechał tyłem samochodu w samochód Wiktora, gdy ten przejeżdżał.
Darek: Czy nie widziałeś, jak wyjeżdżałem z parkingu?
Wiktor: Nie.
Darek: Dlaczego nie zwróciłeś uwagi?
Darek wyraźnie rzutuje winę / odpowiedzialność za wypadek na Wiktora (prawo się z tym nie zgadza). Wiktor naturalnie zaczyna czuć się winny tylko dlatego, że jest oskarżany. Jeśli pozwoli na dostęp do swojego układu nerwowego, zaabsorbuje projekcję i uczyni ją swoim własnym. To może brzmieć tak:
Wiktor: Tak mi przykro. Myślałem, że zwracałem uwagę na wszystko, ale najwyraźniej tak nie było.
To prawdopodobnie spowoduje, że Wiktor poczuje się winny i weźmie odpowiedzialność za wypadek, którego nie spowodował. Poczucie winy stanie się jego winą poprzez zaabsorbowanie. Alternatywnie może odmówić Darkowi dostępu do jego układu nerwowego i odbić projekcję. Jego odpowiedź dla Darka brzmiałaby wtedy bardziej tak:
Wiktor: Dlaczego mnie obwiniasz, skoro to Ty przyłączałeś się do ruchu?
W takich okolicznościach Wiktor nie czułby się winny, ponieważ nie zrobił nic złego. Mógłby się denerwować, że Darek uszkodził jego samochód i próbował go za to winić. W tym przypadku irytacja jest generowana samodzielnie.
Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że mają wybór, czy przyjmować projekcje innych, czy nie. Biernie pozwalają innym na dostęp do ich układu nerwowego i akceptują emocje, które nie są samoistnie generowane.
W pewnych okolicznościach możesz zdecydować się na zaabsorbowanie projekcji emocji. Na przykład, jeśli ktoś rzutuje na Ciebie uczucie, a Twoja autorefleksja powoduje, że rezonujesz z projekcją, może to naturalnie stać się Twoim. Dobrzy i wspaniali rodzice zwracają uwagę swoim dzieciom, kiedy zrobiły coś produktywnego lub pozytywnego i stwierdzają, że są z niego dumni. Jeśli dziecko zgodzi się, że jest coś, z czego może być dumne, pochłonie emocje i będzie z siebie dumne.
Masz teraz narzędzie, które daje wybór. Postępując zgodnie z dwoma krokami opisanymi powyżej, możesz odrzucić projekcyjne emocje, które nie są zgodne z Twoimi przekonaniami, oczekiwaniami i doświadczeniami. Kiedy będziesz ćwiczyć używanie tego narzędzia, będziesz bardziej płynny w odczuwaniu różnicy między emocjami rzutowanymi a samo-kierunkowymi.
johannesfloe.com – Art to remember
