Wyniki niedawnego badania wskazują, że optymizm u osób starszych może pomóc zmniejszyć negatywny wpływ ograniczeń fizycznych na zadowolenie z życia.
W miarę starzenia się każdego z nas, ograniczenia aktywności mogą wpływać na naszą zdolność do samodzielnego życia. Według Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) dorośli w wieku 80 lat i starsi są o 43 procent bardziej narażeni na fizyczne ograniczenia niż ich młodsi koledzy w wieku 50-59 lat. Z kolei ograniczenia funkcjonalne i bariery samodzielnego życia mogą wpływać na zadowolenie z życia — postawy i przekonania dotyczące jakości życia.
Podczas gdy poprzednie badania koncentrowały się na związku między ograniczeniami aktywności a satysfakcją z życia, w niewielu badaniach zbadano, w jaki sposób optymizm może zmniejszyć wpływ czynności codziennego życia (ADL) i instrumentalnych czynności życia codziennego (IADL) na zadowolenie z życia.
Czytaj: Uśmiechaj się! Optymizm jest dobry dla Twojego zdrowia
Matthew Lee Smith, profesor nadzwyczajny w dziedzinie zdrowia środowiskowego i zawodowego w Texas A&M University School of Public Health, wraz z Kent Jason Go Chengem z Uniwersytetu Syracuse i Darcy Jones McMaughanem z Uniwersytetu Stanowego Oklahomy, opublikowali niedawno badanie analizujące związek między ograniczeniami aktywności a zadowoleniem z życia w Journal of Applied Gerontology.
Korzystając z danych z ankiety „Health and Retirement Study” z lat 2008-2018, zespół zbadał, czy ograniczenia aktywności są negatywnie powiązane z satysfakcją z życia, czy optymizm jest pozytywnie powiązany z satysfakcją z życia i czy optymizm zmniejsza wpływ ograniczeń aktywności na zadowolenie z życia wśród osób w średnim i starszym wieku z biegiem czasu.
Średnia wieku w próbie wynosiła 68,5 roku, a większość respondentów stanowiły białe, zamężne kobiety, które nie pracowały i odznaczały się umiarkowanym do wysokiego optymizmem, zadowoleniem z życia i sprawnością funkcjonalną.
Koniecznie zajrzyj na f7.pl
„Wiek skoncentrowany na średniej był pozytywnie powiązany z satysfakcją z życia, co sugeruje niewielki wzrost zadowolenia z życia z każdym kolejnym przeżytym rokiem” – powiedział Smith. „Wydaje się, że rasa, pochodzenie, stan cywilny i samoocena zdrowia mają silne powiązania z satysfakcją z życia. Wraz ze wzrostem ograniczeń aktywności satysfakcja z życia istotnie statystycznie spadła; jednak wzrost optymizmu wiązał się ze wzrostem zadowolenia z życia.
„Obecne badanie pokazuje, że optymizm może pozytywnie wpływać na satysfakcję z życia, a optymizm może łagodzić negatywny wpływ ograniczeń aktywności na satysfakcję z życia” – dodał Smith.
Czytaj: Kraków najprzyjaźniejszym wychowywaniu dzieci miastem
Chociaż badanie było jednym z nielicznych analizujących związek między ograniczeniami aktywności a satysfakcją/optymizmem z życia, zespół badawczy zauważa, że potrzebne są dalsze badania, aby zbadać, w jaki sposób trening optymizmu (ćwiczenia z przewodnikiem, które zachęcają osoby do skupienia się na pozytywnych doświadczeniach życiowych) może wpłynąć na zadowolenie osób starszych z życia.
„Badanie to potwierdza, że nie każdy dorosły z trudnościami w wykonywaniu ADL lub IADL ma niski poziom zadowolenia z życia” – powiedział Smith. „Strategie mające na celu poprawę optymizmu i innych pozytywnych przekonań mogą obiecać zwiększenie satysfakcji z życia i ochronę osób w średnim i starszym wieku przed negatywnymi skutkami ograniczeń funkcjonalnych”.
