Jako zapalony kolekcjoner antyków i tekstyliów, ma sens tylko to, że grób słynnego baletnika Rudolfa Nureyeva odzwierciedla jego gust. Znajdujący się na cmentarzu Sainte-Geneviève-des-Bois na przedmieściach Paryża grób Nureyeva jest ozdobiony realistyczną mozaiką z orientalnego kilimowego dywanu. Stworzony przez scenografa Ezio Frigerio, który często współpracował z Nureyevem, grób jest pięknym wizualnym wyrazem niezwykłego życia tancerza.
Nureyev urodził się w 1938 roku, w pobliżu Syberii, w muzułmańskiej rodzinie tatarskiej. Zakochał się w balecie w wieku sześciu lat, kiedy matka zabrała go i jego trzy starsze siostry na spektakl Pieśń Żurawia. Jego miłość do tańca utrwaliła się w szkole, gdzie wykonywał tańce ludowe. Nauczyciele szybko zauważyli jego umiejętności i zachęcili go do trenowania w większym mieście. Chociaż jego ojciec, który należał do wojska, zabronił mu tańczyć, matka zachęcała go do realizacji swoich marzeń.
Koniecznie zajrzyj na f7.pl
Podczas gdy II wojna światowa pokrzyżowała jego plany, Nureyev kontynuował naukę w Akademii Baletu Rosyjskiego im. Agrippiny Waganowej w Leningradzie. Pod koniec 1950 roku, Nureyev zyskał reputację jednego z najlepszych tancerzy baletowych Związku Radzieckiego. Szybko stał się znany nie tylko ze swoich umiejętności, ale także z nowoczesnych interpretacji baletów klasycznych. Ta gotowość do przełamywania granic sprawiła, że stał się popularny, ale jego nonkonformistyczna postawa dotyczyła także władz.
W 1961 roku Nureyevowi pozwolono pojechać do Paryża ze swoim zespołem Kirov Ballet na ich pierwszą międzynarodową trasę koncertową. Chociaż urzędnicy państwowi byli zdenerwowani pozwoleniem na wyjazd z kraju, francuscy organizatorzy wycieczek naciskali na nich, aby zabrali ze sobą swojego najlepszego tancerza. Chociaż był ściśle obserwowany przez KGB, Nureyev zbiegł podczas podróży do Paryża. W rzeczywistości był pierwszym artystą, który zdezerterował podczas zimnej wojny, wywołując sensację. Ostatecznie w 1982 roku otrzymał obywatelstwo austriackie, kładąc kres dwudziestoleciu bezpaństwowości.
Czytaj: Taniec na ulicach Montrealu.
Pozostawiając Związek Radziecki za sobą, Nureyev mógł rozwinąć swoją twórczą wolność. Został głównym tancerzem The Royal Ballet i intensywnie współpracował z American Ballet i National Ballet of Canada. Przez większość lat 80. był dyrektorem Baletu Opery Paryskiej. Kontynuował tam pracę do 1989 roku, kiedy coraz bardziej chorował.
W 1984 roku Nureyev przetestował na obecność wirusa HIV. W tym czasie leczenie było ograniczone i ostatecznie zachorował na AIDS. Chociaż nadal pracował, jego słabsze zdrowie zbierało swoje żniwo. W 1993 roku po kilku pobytach w szpitalu zmarł z powodu powikłań AIDS.
Jego grób stał się wówczas wizualną reprezentacją bogactwa, jakim otoczył się tancerz. Odsłonięty w 1996 roku pomnik stał się jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc na cmentarzu.
Czytaj: Zapierające dech w piersiach zdjęcia tancerzy baletowych na ulicach Nowego Jorku
Piękny grobowiec na cmentarzu pod Paryżem ma realistyczną mozaikę w kształcie dywanu.
Pomnik upamiętnia znanego tancerza baletowego Rudolfa Nureyeva.
Nureyevbył zapalonym kolekcjonerem antyków i tekstyliów, dzięki czemu grób był doskonałym sposobem na uhonorowanie jego życia.
