Dlaczego małżeństwo ze zmarłą osobą jest możliwe we Francji?
20 kwietnia 2017 roku w ataku terrorystycznym zginął francuski policjant Xavier Jugelé. Miesiąc później ożenił się ze swoją partnerką w obecności ówczesnego prezydenta Francji. Ale jak to było możliwe?
20 kwietnia 2017 roku policjant Xavier Jugelé zginął, gdy terrorysta otworzył ogień z broni automatycznej na Polach Elizejskich. 30 maja tego samego roku ożenił się ze swoją długoletnią partnerką, Etienne Cardiles, w obecności byłego prezydenta François Hollande’a i burmistrza Paryża Anne Hidalgo. Jak to było możliwe?
W rzeczywistości jest to tylko jeden z najnowszych przykładów praktyki sięgającej początków XIX wieku i ustanowienia Kodeksu Napoleona.
Nekrogamia, czyli małżeństwo z osobą zmarłą, jest dozwolone we Francji, regulowane przez art. 171 Kodeksu Cywilnego.
Było to szczególnie powszechne podczas i po I wojnie światowej, kiedy pośmiertne małżeństwo było konieczne dla kobiet, które chciały zapewnić prawowitość dzieciom, których ojcowie zginęli na froncie, zanim będą mogły pójść do ołtarza.
Prawo zostało ustanowione w obecnej formie po wybuchu zapory Malpasset we Fréjus w 1959 roku, w której zginęły 423 osoby, w tym André Capra.
Jego ciężarna narzeczona, Irène Jodar, zwróciła się do prezydenta De Gaulle’a, aby pozwolił jej zawrzeć małżeństwo i szybko zyskała poparcie prasy.
Czytaj: 25 ciekawostek o Francji
Zgromadzenie Narodowe szybko uchwaliło ustawę zezwalającą Prezydentowi RP na osobiste zatwierdzanie małżeństw pośmiertnych – ale tylko pod pewnymi warunkami.
Po pierwsze, należy ustalić zgodę zmarłego.
Świadczy o tym wcześniejszy zakup obrączek lub sukni ślubnej, rozesłanie zaproszeń ślubnych itp., które muszą być potwierdzone przez rodziców.
Magali Jaśkiewicz odwiedziła ratusz z Jonathanem Georgem, aby umówić się na ich małżeństwo na dwa dni przed tym, jak ten zginął w wypadku samochodowym w 2008 roku. Kupiła też suknię ślubną, którą rok później założyła na ich ślub.
Koniecznie zajrzyj na f7.pl
Po drugie, narzeczona zmarłego musi pokazać poważne powody, dla których warto dopuścić do zawarcia małżeństwa – oczywiście jest to kryterium dość niejednoznaczne, a więc w zasadzie sprowadza się do uzyskania sympatii Prezydenta.
Irène Jodar podkreśliła prawo swojego nienarodzonego dziecka do uznania za prawowite potomstwo André Capry, a także katastrofalne i nieprzewidziane okoliczności jego śmierci.
Inne potencjalne motywy to długa historia kohabitacji, wspólne wychowywanie dzieci czy śmierć narzeczonego w szczególnie tragicznych okolicznościach, takich jak klęska żywiołowa, wojna czy atak terrorystyczny. Tak było w przypadku Etienne Cardiles, która poślubiła Xaviera Jugelé, policjanta zastrzelonego na Polach Elizejskich przez dżihadystę.
Niezależnie od daty zawarcia małżeństwa, jest on antydatowany na dzień przed śmiercią zmarłego partnera, co oznacza, że w akcie ślubu Xaviera Jugelésa w rzeczywistości widnieje data 19 kwietnia 2017 roku, data przed śmiertelnym atakiem na Polach Elizejskich.
Czytaj: Pociągiem z Poznania do Paryża!
Istnieją również zasady, które zniechęcają ludzi do szukania pośmiertnego małżeństwa z powodów finansowych. Żyjący małżonek nie nabywa prawa do dziedziczenia po zmarłym, ani nie korzysta z ugody małżeńskiej, ale może korzystać z renty wdowiej lub wypłaty z ubezpieczenia na życie małżonka, a także z zachowania nazwiska zmarłego w razie potrzeby.
Każdego roku we Francji składa się około pięćdziesięciu wniosków o ślub pośmiertny. Teraz, gdy małżeństwo nie jest już koniecznym krokiem do ustalenia ojcostwa, coraz rzadziej przyjmuje się te prośby.
